Dwa Aequale
Dwa Aequale (Zwei Aequale) na trzy puzony (aequale jest rozumiane jako utwór na kilka „równych" głosów lub instrumentów) zostały napisane na ceremonię pogrzebową. Cechą charakterystyczną tych utworów, obecną też w innych utworach Brucknera np. Chorał, Iam lucis, są nierówne frazy, przedłużone fermatami, jak gdyby w oczekiwaniu na odbicie dźwięku w dużej przestrzeni.
W Aequale II, brakuje partii puzonu basowego. W obecnym opracowaniu wykorzystano nową rekonstrukcję tej partii. Sporządziłem też partyturę tej wersji na 3 puzony wraz ze stosunkowo obszernym wstępem oraz opracowaniem na fortepian na licencji Creative Commons.
Posłuchaj Aequale I
Posłuchaj Aequale II
Iam lucis
Iam lucis orto sidere („Właśnie wzeszła gwiazda światła”) to hymn znany także pod tytułem In S. Angelum custodem („Pod opieką świętych aniołów”), oparty na skali frygijskiej. Istnieje w trzech wersjach; pierwsze dwie (1868) w e-moll na czterogłosowy chór mieszany, druga dodatkowo z akompaniamentem organów, oraz trzecia (1886) w g-moll na chór męski.
Opracowanie opiera się na trzeciej wersji. W każdej z nich słowa ostatniej strofy kończą się słowem „Amen", ale kompozytor nie napisał do nich żadnej muzyki. Tak więc dwa ostatnie akordy nie pochodzą od Bruckera, tylko od autora opracowania.
Listen to Iam lucis
Chorał
Chorał z lat 1844-45 nosi tytuł wzięty z pierwszych słów jego tekstu "Dir, Herr, dir will ich mich ergeben" („Tobie, Panie, się oddaję"). Składa się z odcinków wyraźnie oddzielonych fermatami. Przedostatni odcinek składa się z dwóch przeciwstawnych fragmentów, w tonacji durowej i molowej, ilustrujących paralelne słowa: „Ich lebe dir” („W Tobie żyję") i „Ich sterbe dir” („W Tobie umieram").
Posłuchaj Chorału
Am Grabe
Am Grabe („Przy grobie") to niezwykle oryginalna i pełna wyrazu kompozycja na chór męski z 1861 r. Chociaż jest zaliczana do muzyki świeckiej i ma niemiecki tekst, jest bliska utworom sakralnym ze względu na temat, atmosferę, charakter i środki ekspresji. Istnieje w dwóch wersjach, z których druga pochodzi z rękopisu napisanego obcą ręką, do którego jednak Bruckner sam wpisał znaki dynamiczne. Warto poznać tę wersję, ponieważ zawiera intrygujące zmiany dotyczące prowadzenia głosów i harmonii
Posłuchaj Am Grabe (wersja I)
Posłuchaj Am Grabe (wersja II)
Ave Maria
Ave Maria (1861) na siedmiogłosowy chór mieszany jest arcydziełem muzyki chóralnej. Rozpoczyna się antyfonalną wymianą pomiędzy głosami żeńskimi i męskimi, które wkrótce jednoczą się, powtarzając trzykrotnie imię Jezus, za trzecim razem fortissimo. W następującej później części od słów Santa Maria" wszystkie głosy tworzą mozaikę wspaniałej harmonii i niespodziewanych modulacji, które rozwiązują się soczystym akordem C-dur. Następnie wszystko się uspokaja, tylko znamienne słowa mortis nostrae („śmierci naszej") są powtórzone głośniej, jednak muzyka stopniowo się wycisza aż do końcowej kadencji typu Marienkadenz.
Posłuchaj Ave Maria